عشق از سرای این دل من پا نمیشود
مجنون دلش بجز سوی لیلا نمیشود

بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند
هر یوسفی که یوسف زهرا نمیشود

این زندگی بدون تو تلخ است و بی ثمر
بی روی یار آب گوارا نمیشود

سایه کجا و دیدن تشریف آفتاب
میخواستم ببینمت اما نمیشود

دق مرگ کرد بسکه مرا خواند بر خودم
آیینه از کنار دلم پا نمیشود

تعجیل کن وگرنه که از دست میروم
این کارها به صبر و مدارا نمیشود

هرگز مکن سوال چرا ما نرفته ایم
هر قطره ای که فانی دریا نمیشود

بر من مگیر خُرده که درد فراق دوست
جز با نگاه دوست مداوا نمیشود